Kraj jest podzielony na pięć regionów: północną Jutlandię z siedzibą władz w Aalborgu, środkową Jutlandię z siedzibą w Viborgu, południową Jutlandię wraz z Fionią i szeregiem mniejszych wysp z siedzibą w Vejle, Zelandię z siedzibą w Sorø, okręg stołeczny wraz z wyspą Bornholm z siedzibą władz w Hillerød (ok. 50 km od Kopenhagi).
Administracja państwowa odpowiada za stosunki międzynarodowe i politykę zagraniczną, obronność i bezpieczeństwo wewnętrzne, telekomunikację i szkolnictwo wyższe na poziomie uniwersyteckim, a także za ściąganie podatków.
Administracja samorządowa to wybierane na cztery lata rady regionów i rady komun oraz stojący na ich czele merowie okręgów i burmistrzowie komun. Na obydwu szczeblach administracji samorządowej znajdują się organy wykonawcze realizujące ustalenia władz samorządowych. W gestii regionów znajdują się następujące obszary: szpitale, ochrona zdrowia, budowa oraz utrzymanie autostrad i dróg, transport publiczny, planowanie regionalne, ochrona środowiska.
Komuny zajmują się na swoim terenie szkolnictwem, opieką społeczną, planowaniem lokalnym, oczyszczaniem ścieków i utylizacją śmieci, budową i utrzymaniem dróg lokalnych.
Regiony są odpowiedzialne jedynie za lecznictwo szpitalne, planowanie przestrzenne, środowisko, turystykę, rozwój regionu, regionalny transport publiczny i niektóre instytucje opieki socjalnej. Pozostałe ich funkcje zostały rozdzielone miedzy komuny i administrację centralną. Uproszczony został, w związku z tym sposób egzekwowania podatku dochodowego, który obecnie jest pobierany na rzecz dwóch podmiotów – komuny i administracji centralnej. Nowe regiony nie mają bezpośrednich wpływów podatkowych, lecz są finansowane z dotacji rządu.
Podstawowym źródłem finansowania wydatków samorządów są wpływy z podatków od dochodów osobistych, które mają charakter liniowy. Około 60 proc. podatku dochodowego przekazywane jest do budżetów lokalnych, a tylko 40 proc. trafia do budżetu centralnego.